孝經(jīng)全文帶拼音版

孝經(jīng)目錄第一章開宗明義 1 第十二章廣要道 7第十三章廣至德 7第十四章廣揚名 8 道hū乎？”céngzǐbìxíyuēcānbùmǐnhézúyǐzhīzhī曾子避席曰：“參不敏，何足以知之？”zǐyuēfūxiàodézhīběnyějiàozhīsuǒyóushēng子曰：“夫孝，德之本也，教之所由生yěfūxiàoshǐyúshìqīnzhōngyúshìjūnzhōngyúyěfūxiàoshǐyúshìqīnzhōngyúshìjūnzhōngyúlìshēndàyǎyúnwúniàněrzǔyùxiūjuédé《大雅》云：‘無念爾祖，聿修厥德。’”zǐyuēàiqīnzhěbùgǎnèyúrénjìngqīnzhěbù子曰：“愛親者，不敢惡于人；敬親者，不敢慢于人。愛敬盡于事親，而德教加于百姓，刑于四gǎnmànyúrénàijìngjìnyúshìqīnérdéjiàojiāyúbǎixìngxíngyús敢慢于人。愛敬盡于事親，而德教加于百姓，刑于四hǎigàitiānzǐzhīxiàoyěfǔxíngyúnyìrényǒuqìngzhào海。蓋天子之孝也。《甫刑》云：‘一人有慶，兆mínlàizhī民賴之?！眤àishàzàishàngbùjiāogāoérbùwēizhìjiéjǐndùmǎnérbù溢。高而不危，所以長守貴也。滿而不溢，所以chángshǒufùyěfùguìbùlíqíshēnránhòunéngbǎoqíshè溢。高而不危，所以長守貴也。滿而不溢，所以chángshǒufùyěfùguìbùlíqíshēnránhòunéngbǎoqíshèjìérhéqímínqímínréngàizhūhóuzhīxiàoyěshīyúnzhànzhànjīngjīngrú臨深淵，如履薄冰?！眑ínshēnyuānrúlǚbóbī臨深淵，如履薄冰?！眆ēixiānwángzhīfǎfúbùgǎnfúfēixiānwángzhīfǎyánbùgǎn非先王之法服不敢服，非先王之法言不敢dàofēixiānwángzhīdéxíngbùgǎnhángshìgùfēifǎbùyánfēidàobù道，非先王之德行不敢行。是故非法不言，非道不xíngkǒuwúzéyánshēnwúzéhángyánmǎntiānxiàwúkǒuguòhángmǎn行；口無擇言，身無擇行；言滿天下無口過，行滿tiānxiàwúyuànèsānzhěbèiyǐránhòunéngshǒuqízōngmiàogzīyúshìfùyǐshìmǔéràitóngzīyúshìfùyǐshì資于事父以事母，而愛同；資于事父以事jūnérjìngtónggùmǔqǔqíàiérjūnqǔqíjìngjiānzhīzhěfù君，而敬同。故母取其愛，而君取其敬，兼之者父yěgùyǐxiàoshìjūnzézhōngyǐjìngshìchángzéshùnzhōngshùnbù也。故以孝事君則忠，以敬事長則順。忠順不shīyǐshìqíshàngránhòunéngbǎoqílùwèiérshǒuqíjìshēngyòngtiānzhīdàofēndìzhīlìjǐnshēnjiéyòngyǐyǎngfù用天之道，分地之利，謹(jǐn)身節(jié)用，以養(yǎng)父mǔcǐshùrénzhīxiàoyěgùzìtiānzǐzhìyúshùrénxiàowúzhōng母，此庶人之孝也。故自天子至于庶人，孝無終shǐérhuànbùjízhěwèizhīyǒuyě始，而患不及者，未之有也。zǐyuēfūxiàotiānzhījīngyědìzhīyìyěmínzhī子曰：“夫孝，天之經(jīng)也，地之義也，民之hángyětiāndìzhījīngérmínshìzézhīzétiānzhīmíngyīndìzhī行也。天地之經(jīng)，而民是則之。則天之明，因地之lìyǐshùntiānxiàshìyǐqíjiàobùsùérchéngqízhèzhìxiānwángjiànjiàozhīkěyǐhuàmínyěshìgùxiānzhīyǐbóàiér治。先王見教之可以化民也，是故先之以博愛，而ràngérmínbùzhēngdǎozhīyǐlǐlèérmínhémùshìràngérmínbùzhēngdǎozhīyǐlǐlèérmínhémùshìzhīyǐhào民和睦；示之以好wùérmínzhījìn惡，而民知禁。zhān瞻?！眘hī《詩》yúnhèhèshīyǐnmínjùěryíxiǎoguózhīchénérkuàngyúgōnghóubózǐnjūnzhìjiāzhěbùgǎnshīyúchénqièérkuàngyúqīziguǐxiǎngzhīshìyǐtiānxiàhépíngzāihàibùshēnghuòl(fā)uànbùzuògù鬼享之。是以天下和平，災(zāi)害不生，禍亂不作。故míngwángzhīyǐxiàozhìtiānxiàyěrúcǐshīyúnyǒujiàodé明王之以孝治天下也如此?！对姟吩疲骸杏X德xíngsìguóshùnzhī行，四國順之?！眂éngzǐyuēgǎnwènshèngrénzhīdéwúyǐjiāyúxiàohū乎？”zǐyuētiāndìzhīxìngrénwéiguìrénzhīhángmò子曰：“天地之性，人為貴。人之行，莫dàyúxiàoxiàomòdàyúyánfùyánfùmòdàyúpèitiānzézhōugōng大于孝。孝莫大于嚴(yán)父。嚴(yán)父莫大于配天，則周公míngtángyǐpèishàngdìshìyǐsìhǎizhīnèigèyǐqízhíláijìyǎngfùmǔrìyánshèngrényīnyányǐjiàojìngyīnqīnyǐjiàoàishèngrén養(yǎng)父母日嚴(yán)。圣人因嚴(yán)以教敬，因親以教愛。圣人zhījiàobùsùérchéngqízhèngbùyánérzhìqísuǒyīnzhěbzǐzhīdàotiānxìngyějūnchénzhīyìyěfùmǔshēngzhīxùmòdà子之道，天性也，君臣之義也。父母生之，續(xù)莫大其親而敬他人者，謂之悖禮。以zhěwèizhībèidébújìngqíqīn其親而敬他人者，謂之悖禮。以dézhījūnzǐbùguìyějūnzǐzébùrányánsīkědàoxingsīkě得之，君子不貴也。君子則不然，言思可道，行思可yǐlínqímínshìyǐqímínwèiéràizhīzéérxiàngzhīgùqídéjiàoérhángqízhènglìngshīyúnshūrénjūnzǐqí其德教，而行其政令?！对姟吩疲骸缛司?，其yíbùtuī儀不忒?！眤ǐyuēxiàozǐzhīshìqīnyějūzézhìqíjìngyǎng子曰：“孝子之事親也，居則致其敬，養(yǎng)嚴(yán)嚴(yán)亂亂zéxíngzàichǒzéxíngzàichǒuérzhēngzébīngsānzhěbùchúsuīrìyòngsānshēngzhīyǎngyóuwéibúxiàoyě養(yǎng)，猶為不孝也?！眤ǐzǐyuēwǔxíngzhīshǔsānqiānérzuìmòdàyúbúxiàoyàojūnzhěwúshàngfēishèngrénzhěwúfǎfēixiàozhěwúqīncǐdàluàn要君者無上，非圣人者無法，非孝者無親。此大亂zhīdàoyě之道也?！眤ǐyuējiàomínqīnàimòshànyúxiàojiàomínlǐ易俗，莫善于樂。安上治民，qíxiōngzéd易俗，莫善于樂。安上治民，qíxiōngzédìyuèjìngqíjūnzéchényuèjìngyīrénérqiānwànzǐyuējūnzǐzhījiàoyǐxiàoyěfēijiāzhìérrìjiànzhī子曰：“君子之教以孝也，非家至而日見之也。教以孝，所以敬天下之為人父者也。教以悌，所yějiàoyǐxiàosuǒyǐjìngtiānxiàzhīwéirénfùzhěyějiàoyǐtìsu也。教以孝，所以敬天下之為人父者也。教以悌，所yǐjìngtiānxiàzhīwéirénxiōngzhěyějiàoyǐchénsuǒyǐjìngtiānxiàzhīwéi以敬天下之為人兄者也。教以臣，所以敬天下之為rénjūnzhěyěshīyúnkǎitìjūnzǐmínzhīfùmǔfēi人君者也?！对姟吩疲骸異疸┚樱裰改?。’非zhìdéqíshúnéngshùnmínrúcǐqídàzǐyuējūnzǐzhīshìqīnxiàogùzhōngkěyíyújūn子曰：“君子之事親孝，故忠可移于君。shzhēngchénqīrénsuīwúdàobùshīqítiānxiàzhūhóuyǒuzhēngchénwǔ爭臣七人，雖無道，不失其天下；諸侯有爭臣五rénsuīwúdàobùshīqíguódàifuyǒuzhēngchénsānrénsuīwú人，雖無道，不失其國；大夫有爭臣三人，雖無zhēngzǐzéshēnbùxiànyúbùyìgùdāngbùyìzézǐbùkěyzhēngzǐzéshēnbùxiànyúbùyìgùdāngbùyìzézǐbùkěyǐbùzhēngyúfùchénbùkěyǐbùzhēngyújūngùdāngbùyìzézhēngmǔxiàobìyǒuxiānyěyányǒuxiōngyězōngmiàozhìjìngbùwàngqīnyěxiū必有先也，言有兄也。宗廟致敬，不忘