《弟子規(guī)》完整拼音對(duì)照版

dì

zǐ

guī

弟子規(guī)zǒngxù【總敘】dìzǐguīshèngrénxùn

shǒuxiàotì

cìjǐnxìn

弟子規(guī)圣人訓(xùn)首孝悌次謹(jǐn)信

fànàizhòng

érqīnrén

yǒuyúlì

zéxuéwén

泛愛眾而親仁有余力則學(xué)文

rùzéxiào

【入則孝】

fùmǔhūyìngwùhuǎnfùmǔmìngxíngwùlǎn

父母呼應(yīng)勿緩父母命行勿懶

fùmǔjiàoxūjìngtīngfùmǔzéxūshùnchéng

父母教須敬聽父母責(zé)須順承

dōngzéwēnxiàzéqìngchénzéxǐnghūnzédìng

冬則溫夏則凊晨則省昏則定

chūbìgàofǎnbìmiànjūyǒuchángyèwúbiàn

出必告反必面居有常業(yè)無變shìsuīxiǎowùshànwéigǒushànwéizǐdàokuī

事雖小勿擅為茍擅為子道虧

wùsuīxiǎowùsīcánggǒusīcángqīnxīnshāng

物雖小勿私藏茍私藏親心傷

qīnsuǒhàolìwèijùqīnsuǒwùjǐnwèiqù

親所好力為具親所惡謹(jǐn)為去

shēnyǒushāngyíqīnyōudéyǒushāngyíqīnxiū

身有傷貽親憂德有傷貽親羞

qīnàiwǒxiàohénánqīnzēngwǒxiàofāngxián

親愛我孝何難親憎我孝方賢

qīnyǒuguòjiànshǐgēngyíwúsèróuwúshēng

親有過諫使更怡吾色柔吾聲

jiànbúrùyuèfùjiànhàoqìsuítàwúyuàn

諫不入悅復(fù)諫號(hào)泣隨撻無怨

qīnyǒujíyàoxiānchángzhòuyèshìbùlíchuáng

親有疾藥先嘗晝夜侍不離床

sāngsānniánchángbēiyèjūchùbiànjiǔròujué

喪三年常悲咽居處變酒肉絕

sāngjìnlǐjìjìnchéngshìsǐzhěrúshìshēng

喪盡禮祭盡誠(chéng)事死者如事生chū

zé

tì

【出則弟】

xiōngdàoyǒudìdàogōngxiōngdìmùxiàozàizhōng

兄道友弟道恭兄弟睦孝在中

cáiwùqīngyuànhéshēngyányǔrěnfènzìmǐn

財(cái)物輕怨何生言語(yǔ)忍忿自泯

huòyǐnshíhuòzuòzǒuzhǎngzhěxiānyòuzhěhòu

或飲食或坐走長(zhǎng)者先幼者后

zhǎnghūrénjídàijiàorénbùzàijǐjídào

長(zhǎng)呼人即代叫人不在已即到

chēngzūnzhǎngwùhūmíngduìzūnzhǎngwùxiànnéng

稱尊長(zhǎng)勿呼名對(duì)尊長(zhǎng)勿見能

lùyùzhǎngjíqūyīzhǎngwúyántuìgōnglì

路遇長(zhǎng)疾趨揖長(zhǎng)無言退恭立

qíxiàmǎchéngxiàjūguòyóudàibǎibùyú

騎下馬乘下車過猶待百步余

zhǎngzhělìyòuwùzuòzhǎngzhězuòmìngnǎizuò

長(zhǎng)者立幼勿坐長(zhǎng)者坐命乃坐zūnzhǎngqiánshēngyàodīdībùwénquèfēiyí

尊長(zhǎng)前聲要低低不聞卻非宜jìnbìqūtuìbìchíwènqǐduìshìwùyí

進(jìn)必趨退必遲問起對(duì)視勿移

shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōngrúshìxiōng

事諸父如事父事諸兄如事兄jǐn

【謹(jǐn)】

zhāoqǐzǎoyèmiánchílǎoyìzhìxīcǐshí

朝起早夜眠遲老易至惜此時(shí)

chénbìguànjiānshùkǒubiànniàohuízhéjìngshǒu

晨必盥兼漱口便溺回輒凈手

guānbìzhèngniǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐnqiè

冠必正紐必結(jié)襪與履俱緊切

zhìguānfúyǒudìngwèiwùluàndùnzhìwūhuì

置冠服有定位勿亂頓致污穢

yīguìjiébúguìhuáshàngxúnfènxiàchènjiā

衣貴潔不貴華上循分下稱家

duìyǐnshíwùjiǎnzéshíshìkěwùguòzé

對(duì)飲食勿揀擇食適可勿過則niánfāngshàowùyǐnjiǔyǐnjiǔzuìzuìwéichǒu

年方少勿飲酒飲酒醉最為丑

bùcōngrónglìduānzhèngyīshēnyuánbàigōngjìng

步從容立端正揖深圓拜恭敬

wùjiànyùwùbǒyǐwùjījùwùyáobì

勿踐閾勿跛倚勿箕踞勿搖髀

huǎnjiēliánwùyǒushēngkuānzhuǎnwānwùchùléng

緩揭簾勿有聲寬轉(zhuǎn)彎勿觸棱

zhíxūqìrúzhíyíngrùxūshìrúyǒurén

執(zhí)虛器如執(zhí)盈入虛室如有人

shìwùmángmángduōcuòwùwèinánwùqīnglüè

事勿忙忙多錯(cuò)勿畏難勿輕略

dòunàochǎngjuéwùjìnxiépìshìjuéwùwèn

斗鬧場(chǎng)絕勿近邪僻事絕勿問

jiāngrùménwènshúcúnjiāngshàngtángshēngbìyáng

將入門問孰存將上堂聲必?fù)P

rénwènshuíduìyǐmíngwúyǔwǒbùfēnmíng

人問誰(shuí)對(duì)以名吾與我不分明

yòngrénwùxūmíngqiútǎngbùwènjíwéitōu

用人物須明求倘不問即為偷jièrénwùjíshíhuánhòuyǒujíjièbùnán

借人物及時(shí)還后有急借不難

xìn

【信】

fánchūyánxìnwéixiānzhàyǔwàngxīkěyān

凡出言信為先詐與妄奚可焉

huàshuōduōbùrúshǎowéiqíshìwùnìngqiǎo

話說多不如少惟其是勿佞巧

jiānqiǎoyǔhuìwūcíshìjǐngqìqièjièzhī

奸巧語(yǔ)穢污詞市井氣切戒之

jiànwèizhēnwùqīngyánzhīwèidìwùqīngchuán

見未真勿輕言知未的勿輕傳

shìfēiyíwùqīngnuògǒuqīngnuòjìntuìcuò

事非宜勿輕諾茍輕諾進(jìn)退錯(cuò)

fándàozìzhòngqiěshūwùjíjíwùmóhū

凡道字重且舒勿急疾勿模糊

bǐshuōchángcǐshuōduǎnbùguānjǐmòxiánguǎn

彼說長(zhǎng)此說短不關(guān)己莫閑管

jiànrénshànjísīqízòngqùyuǎnyǐjiànjī

見人善即思齊縱去遠(yuǎn)以漸躋

jiànrénèjínèixǐngyǒuzégǎiwújiājǐng

見人惡即內(nèi)省有則改無加警wéidéxuéwéicáiyìbùrúréndāngzìlì

唯德學(xué)唯才藝不如人當(dāng)自礪

ruòyīfúruòyǐnshíbùrúrénwùshēngqī

若衣服若飲食不如人勿生戚

wénguònùwényùlèsǔnyǒuláiyìyǒuquè

聞過怒聞譽(yù)樂損友來益友卻

wényùkǒngwénguòxīnzhíliàngshìjiànxiāngqīn

聞譽(yù)恐聞過欣直諒士漸相親

wúxīnfēimíngwéicuòyǒuxīnfēimíngwéiè

無心非名為錯(cuò)有心非名為惡

guònénggǎiguīyúwútǎngyǎnshìzēngyìgū

過能改歸于無倘掩飾增一辜

fànàizhòng

【泛愛眾】

fánshìrénjiēxūàitiāntóngfùdìtóngzài

凡是人皆須愛天同覆地同載

xìnggāozhěmíngzìgāorénsuǒzhòngfēimàogāo

行高者名自高人所重非貌高cáidàzhěwàngzìdàrénsuǒfúfēiyándà

才大者望自大人所服非言大

jǐyǒunéngwùzìsīrénsuǒnéngwùqīngzī

己有能勿自私人所能勿輕訾

wùchǎnfùwùjiāopínwùyàngùwùxǐxīn

勿諂富勿驕貧勿厭故勿喜新

rénbùxiánwùshìjiǎorénbùānwùhuàrǎo

人不閑勿事攪人不安勿話擾

rényǒuduǎnqièmòjiērényǒusīqièmòshuō

人有短切莫揭人有私切莫說

dàorénshànjíshìshànrénzhīzhīyùsīmiǎn

道人善即是善人知之愈思勉

yángrénèjìshìèjízhīshènhuòqiězuò

揚(yáng)人惡即是惡疾之甚禍且作

shànxiāngquàndéjiējiànguòbùguīdàoliǎngkuī

善相勸德皆建過不規(guī)道兩虧

fánqǔyǔguìfēnxiǎoyǔyíduōqǔyíshǎo

凡取與貴分曉與宜多取宜少

jiāngjiārénxiānwènjǐjǐbúyùjísùyǐ

將加人先問己己不欲即速已ēnyùbàoyuànyùwàngbàoyuànduǎnbàoēncháng

恩欲報(bào)怨欲忘抱怨短報(bào)恩長(zhǎng)

dàibìpúshēnguìduānsuīguìduāncíérkuān

待婢仆身貴端雖貴端慈而寬

shìfúrénxīnbùránlǐfúrénfāngwúyán

勢(shì)服人心不然理服人方無言

qīnrén

【親仁】

tóngshìrénlèibùqíliúsúzhòngrénzhěxī

同是人類不齊流俗眾仁者希

guǒrénzhěrénduōwèiyánbúhuìsèbúmèi

果仁者人多畏言不諱色不媚

néngqīnrénwúxiànhǎodérìjìnguòrìshǎo

能親仁無限好德日進(jìn)過日少

bùqīnrénwúxiànhàixiǎorénjìnbǎishìhuài

不親仁無限害小人進(jìn)百事壞yúlìxuéwén

【余力學(xué)文】

búlìxíngdànxuéwénzhǎngfúhuáchénghérén

不力行但學(xué)文長(zhǎng)浮華成何人

dànlìxíngbùxuéwénrènjǐjiànmèilǐzhēn

但力行不學(xué)文任己見昧理真

dúshūfǎyǒusāndàoxīnyǎnkǒuxìnjiēyào

讀書法有三到